تاثیر ورزش بر یکپارچه سازی اجتماعی افراد معلول

از ادوار گذشته تاریخ تاکنون معلولین و امور مربوط به آنان چه از نظر شناخت موجودیت معلولین و چه از نظر روابط فیمابین اجتماع و معلولین همیشه به عنوان یک مسئله دشوار وجود داشته است ، که بین تکامل اجتماعی و علمی بشر وضع اجتماعی معلولین ، رابطه ثابتی وجود نداشته است. به نظر می رسد پیشرفتهای تکنولوژی ، روانی و اجتماعی ، جامعه بشری هنوز نتوانسته است دیدگاه علمی و دقیقی از معلولیت کسب کند، تخصص های مختلف در توانبخشی معلولین ، رشد روزافزونی کرده اند، اما موسسات و مراکز مشاوره که قدرت سازگاری با معلولیت ها را به فرد ، خانواده و اجتماع بیاموزند یا وجود ندارند و یا اینکه بهبود کمی و کیفی نیافته اند. با گذشت زمان توجه به ابعاد گوناگون معلولین شروع شد. نقطه آغاز شناسایی و تحقیق پس از جنگ جهانی دوم بود.اگر چه توجه به معلولین افزایش یافته ولی بیشتر در شکل مادی خلاصه شده است. معلولیت در هر بعدی که باشد به دلیل برهم زدن توازن ، تولید اضطراب می کند و اضطراب حالت ناخوشایندی است که بی قراری جسمی و روانی را به دنبال دارد و ریشه بحران برای فرد معلول در اینجاست که شخص احساس می کند که گردونه زندگی از میانه راه باز ایستاده ، نظم و هدف و مفهوم آن از بین رفته و تمامی تلاش برای بازیافتن آن بی نتیجه خواهد بود. از سوی دیگر روشهای بکارگیری برای سازگاری با مسائل ضعیف و غیرموثر می نماید. به خصوص در افرادی که زندگی قبلی شان توام با آرامش و آسایش مداوم بوده و یا روال آرام و خاص را داشته اند.در این پایان نامه به طور مفصل به بحث ورزش و تاثیر آن در رابطه با فرد معلول می پردازد.